SİVAS'IM
Âşıklar beldesi, yiğit otağı
Hiçbir yere benzemiyor Sivas’ım. Sultan şehir, evliyalar yatağı Seni kalem yazamıyor Sivas’ım. Ekmeğini yiyen, suyunu içen Köyde davar yayan, otunu biçen Alın yazısıyla gurbete göçen Senden ayrı gezemiyor Sivas’ım. Senin benim değil, bizimdir Sivas Biz bir aileyiz, ayrılık olmaz Kış geçipte geldiğinde bahar, yaz Çiçeklerle bezeniyor Sivas’ım. Saz aynı, söz farklı olsa ne yazar Öz aynı, göz farklı baksa ne yazar Yaz aynı, dikenler bitse ne yazar Aramızı bozamıyor Sivas’ım. Uzun ince bir yoldayım, gör beni Senden ayrı yakar ahuzar beni Âşık Veysel, Ruhsati’den sor beni Bilmeyenler sezemiyor Sivas’ım. Dürüstlükle yoğrulmuştur mayamız Her zaman zirvede mertlik çıtamız Kördüğümdür sana olan sevdamız Âlem bize özeniyor Sivas’ım. Memleketim, vatanım, alın yazım Nûr-iye der, yalnız sanadır nazım Aramızda gönül bağı var bizim Hiç kimseler çözemiyor Sivas’ım. Nûriye Akyol 21.Mart. 2021 USTA KALEMLERDEN DAMLALAR: Türküler çalınır sazın telinde karları eritir yıldızyelinde barışın sevginin tatlı dilinde yaslı dağlar uzamıyor Sivas’ım... -----(Müslüm Bayram) Köylerde kızları dokuyor halı Rengarenk çiçekler yeşili, alı Doldurmuş arılar kovana balı Peteğinden sızamıyor Sivas’ım. ___ Türkmenoğlu (Şükrü Atay) Görsel: UMUTCAN. |
Sonsuz saygılarımla