Mehlika Sultan'a Kandı Dediler
Muhabbet deminde söz bırakmışsın
İzlerini sürdüm döndü dediler Bilmem kaç gönülde köz bırakmışsın Su dökmek istedim söndü dediler Çoban ateşinde izler aradım Rüyamda düşümde hep onu andım Akan gözyaşında izini buldum Dokunmak istedim dindi dediler Mecnun’un peşinde çöllere varmış Ferhat’la beraber yüce dağ yarmış Kerem’in közünün içine girmiş Üflemek istedim yandı dediler Bütün yıldızların yoldaşı olmuş Geceleri şavkı deryaya vurmuş Bana dediler ki o çoktan ermiş Gökyüzüne çıktım indi dediler Bu diyarda eremedi vuslata Kaf Dağında ercekmiş murada Kudretten kanatlı bir beyaz ata Dönmemek üzere bindi dediler Öyle bir gidiş ki dönmesi yoktur Kızıl nara dönmüş sönmesi yoktur Büyülü O Dağdan inmesi yoktur Mehlika Sultan’a kandı dediler İbrahim Taşdemir |