Ey Türk kadını!
Kurtuluş savaşında her daim...
Her zaman, tarih yazdınız...
Kah kanılarla, silah mermi taşıdınız...
Kah sırtınızda...
Kah kucagınızda...
Yağmur, çamur demediniz...
Ateş hattı, cepelere gece, gündüz taşıdınız...
Üste yok...
Başta yok...
Aç, susuz, yalın ayak...
Ama, her şeye rağmen, dikti başınız...
Ne ölümden, nede düşmandan yoktu hiç bir korkunuz...
Geçmişte at sırtında...
Savaşta er meydanında...
Pusat elinde...
Tüfeğin sırtında...
Her daim, tarih yazdınız...
Gözü karalığınızla. Türk kadını olarak...
Yurdun dört bir tarafında...
Hele yok mu, o, sahneye çıktığın
Türk Rus savaşında...

Erzurum Aziziye tabyalarında...
Gözünü kırpmadan...
Vatan ve namus uğruna...
Canlarını verdiler, mehmetciğin yanında,
Bütün dünya basını çarşaf çarşaf yazdı.. Sakarya da, Erinin yanında...
Sırtında bebeği..
Elinde tüfeği...
Başında leceğı...
İşte bu Türk kadının gerçeği...
Fedakarlıkları yazsa Destanlar...
Hep varolan Nene hatunlar...
Cepheden cepheye koşan genç kızlar...
Vücudunda saplanan kurşunlar...
Kanayan yaralar....
Hayran kalıyordu, tüm halklar...
Tarih yazıdı, anası ile bacısıyla...
Türk kadını...
Balkan kafkas cepesinde,..
Erzurum pasinler ilçesinde...
Ardahan’ın köylerin de...
Anadolunun bozkırlarında...
Mustafa Kemalin önderliğinde,
Aslan kesilen çanakkalede...
Mehmetciğin arkasında...
Tarih yazdı...
Genciyle, yaşlısıyla Türk kadını...
Sizi millet unutmaz kara Fatmalar...
Yeri gelir olursunuz savaşcı dişi kurtlar...
Ruslar sizi kafkaslardan tanırlar...
Yetimden, öküzden, kimsesizden alırlar...
Hayır dualar...
Düşmana yol vernez Afyonlu kadınlar...
Tarih yazan, yaşlısı, genci Türk kadını.
Mustafa Kemalınnın oldunuz anası,
Çıkmaz içimden acısı,..
Mehmetçiğin oldunuz bacısı...
Öksüz kalırdı, yoksa yuvası...
Tarih yazdı. Anlı, şanlı Türk kadını.
Dinçer Dayı