Bir sensizlik türküsü başladı bu aralar dilimde,
Acaba hep böyle mi olurdu, insan kaybedince?
Ne tür bir türküdür bu?
Neden yaktı ki içimi böylesine?
Neden yaş düşer gözlerimden,
Her notasında, hecesinde?

Dinle…
Nasılsa sen bilmezsin bu türküyü,
Anlamazsın…
Çünkü, senin canın hiç yanmadı ki,
Yaş düşmedi gözlerinden,
Sen atılmadın hiç kör karanlıklara,
Duyurmaya çalışmadın çığlıklarını.
Uykusuz geçmedi hiç bir günün,

Senin yüreğine dokunmaz bu türkü,
Bu kaybedenlerin türküsüdür,
Sahi sen hiç kaybetmedin ki.
Düşmedin boşluğa, yara almadın sol yanından,
Çare aramadın vefasız sevdalarda,
Bakıp kalmadın yollara,
Çalsın diye beklemedin kapılarını.

Bir sensizlik türküsü başladı bu aralar dilimde,
Dinle, nasılsa sen bilmezsin bu türküyü.
Senin yüreğine dokunmaz bu türkü.

Erhan ÖÇALAN
03.12.2023
7’nci Hd. Alay Komutanlığı / Dağlıca / HAKKÂRİ