BİR SANA VARAYIM
Gözlerinde oyalanan bir ışık huzmesi
Sunma bana ağyarı ey sevgili. Ayağını bastığın toprak “enel hakkım” diyecekken İsmailleşmemiş ham meyvenin vurma başını bıçağa. Yakup’un Yusuf’u değilim daha, Mısrın kapılarında zindan Üç beş damla kan, Ve yeryüzü daha karanlıkken Mecusi bir ateş yakar yıldızlardan Hacer zemzem suyunda yıkanmadı daha. Yıkma kabemi ey yâr. İbrahim ateşle tanışmadı daha. Yağmurun toprakta bir ahı Ağaçların yapraktan alacağı var. Kulun kurbanın olam anımdan şanımdan ya da kanımdan Atma beni kabe-yi kuyundan. Hayvan yularından insan sözünden tutulur. Yâr seven önce gözünden vurulur. Züleyhanın elindeki bıçağım Bırak gömleğinin kokusunda saklanayım. İbrahim ateşte yanmadı daha. Şarabın lebinden bir ateş, sakinin bir göz hakkı Çeşm-i giryanımın bahardır yâdı. Sunma bana ağyarı Kabe-yi kuyunda gezer dururum. İbrahim’in atıldığı ateş Yufus’un düştüğü zindandayım. Sunma bana ağyarı Ki ey sevgili Bütün bu yollardan geçip Bir sana varayım. M.S./2008 kahramanmaraş |