TİRAD
"HACZEN SATILIK BEDEN" adlı oyunun final tiradı.
TİRAD Ben ki kâinatın başlangıcını temsil eden, ben ki aşkı insanlığa armağan sunan Ziggurat! Henüz insanlık öfkesini kusmadan, ihanetin talan etmediği zamanlarda, ki Tanrının saklandığı yerdi bu dünya! Mânâyla maddeye, gizlerin şahitlik etmediği bir cennet gibiydi yürekler! Zigguratın had bilmez rahipleri vaftiz eylerken ihaneti, sevdayı koynunda büyüten şeytanın kulağına aşkı ben fısıldadım! Sen, aşka ihanetin sembolü. Ve sen, siyasetin yüz karası, yalancısı, riyakârı ve sen, sen, sen kana susamış cellat! Ve diğerleri! Soyunarak ruhunuzdan aşkı, fethedilmemiş bir cehennemi keşfettiniz! Kutlarım sizi. Eeey yanlışa biat eden insanlığın yüz karası! Ey mutluluğu mutsuzluğa tercih eden çıplak bedenler! Ey ruhu aşka aç yaratıklar; bırakın Ziggurat’ın melekleri tutsun ellerinizden. Getirsinler huzuruma. Çıkartayım yüreğinizden günahlarnızı! Varın Babil’e şaraplar taşıyın! Varsın kervanlar yorulsun aşka giden bu yolda! Kırın testileri. İçin kana kana mutluluktan mest eden aşk meylerini! Hadi ne duruyorsunuz? Ben ki, size bir kez el uzattım; ahmaklığı giydirerek çıplak ruhlarınıza, mutsuzluğun gölgesini düşürmeyin yarınlarımıza! Siz kana susamış cellatlar, siz önümden geçip te giden kerli ferli kodamanlar! İşkembelerinize bir lokma fazladan gitsin diye, katlettiniz bütün geçmişimi, bugünümü, yarınımı! Cebimde çocukluğumun resmi; çıkarın da bakın! O kaldırım kenarında oturan dilenci benim. Benim işte! Merak etmeyin. Senden, sizden, onlardan bir lokma ekmek dahi istemem! Siz bilemezsiniz. Anlayamazsınız içimde kopan fırtınayı! Hem bakmayın ayaklarım yalın, eğnim hırkasız ve açım! Üşüdüğümü de sanmayın! insan kaç kere üşür ki zaten? Kaç kez umudu çalınır cebinden geleceğimiz olan çocukların? Hadi durmayın alın. Alın yarına dair mavi düşlerimi! Çalın cebimden bütün umutlarımı! Ama... Ama dokunmayın insanlığıma! Odur tek servetim benim! Hadi ne duruyorsunuz öyle? İnsanlığınıza küfretmeden kavrayın elimi! Efkan ÖTGÜN |