KAYBOLUŞUN HİKÂYESİ...doyamıyorum bir güzelliğe baktıkça Yaşım mı namüsait yoksa aklım mı kayıp Köpek balığı kaynıyor düştüğüm deniz Sarılmak istiyorum kurtuluşum sayıp Sonra farkedip bırakmak istiyorum Dişliyor bıraktıkça Kaderime verip veriştiriyorum Yaşamak istiyorum Yalan dünya işte bu Bugün varım yarın, yok Aklımda bir korku Özlemden yana bir korku Kurtulup kucaklamak Kavuşmak istiyorum lâkin Hâsılı istesem de çok Yok be sevdiğim, imkânı yok! Kurtulsam da balıktan Yutuyor beni deniz Sahil yıkılıyor kalabalıktan Elimden tutanı yok. Yutuyor deniz beni Balık suçsuz, bağışlayın İnsanlar kurban ediyor Veda ediyorum sevenlere Ölüyorum, siz sağ olun, Gelmişim sonuna yolun Sanıyordum ki ümit sizsiniz Yanılmışım: ümitsizsiniz! Yine de "İyi bilirdik" mi diyeceksiniz? |