YAZ KALEMİM
Yaz ey kalemim senden gayri aşk aramadım
Sevda denilen bahçe tarumar bir alanmış Aşk aşk denen hedefe bi çare varamadım Gerçek aşık olanlar susup sessiz kalanmış Aşk yolumuz demiştik sen bozdun adabını Günahı bende kalsın al da git sevabını Kapağında aşk yazan kalbinin kitabını Okudum satır satır sayfaları yalanmış Çıktığım bütün yollar hepsi birer seraptı Aşka tutsak olanlar hüsran vurmuş haraptı Felekle aramdaki bitmeyen bir hesaptı Yâr gönül toprağımda sakladığım yılanmış Bulutların üstünde sevinip uçamadım Mutluluk çeşmesinden bir yudum içemedim Hazan vurdu bağıma gül olup açamadım Ömür dediğimiz şey yaşanmadan solanmış Yaz ey kalemim senden gayri aşk yokmuş anla Satır satır gözümden süzülüp giden kanla Yaşanırmı kalemim böyle yaralı canla Yaşadığımız dünya hepsi yalan dolanmış |
Kimi zaman sevdasına anlatamaz, anlaşılmaz içten içe ağlar. Gözyaşı mürekkep olur kalemin ucunda yine yazar lakin vefasızdır zaten anlamaz.
Yüreğinize gönlünüze sağlık
Kaleminiz kavi olsun