KARANLIK BİR AKŞAMI YAŞARKENTükenen sisli çam kokulu bir akşamı yaşarken Yalnızlığım korkuttu, hep bulanıktı siirlerim. Onu özlem içinde anarken Karanlık yüreğim, Başı boş istasyonlarda dolaşıyordu, Yorgun ayaklarım... Bir telefon kabini arıyordum. Tren rayları üzerine bırakıyordum, Veda gözyaşlarımı. En sert havasını atıyordu deniz, İçime işliyordu bütünüyle. Bir cep fotoromanın son sayfalarıydım, Gözlerimi kapadım. Her yerde el ele bir sevgili aradım. Kadere isyan ettim. Geceler boyu... Emin Barut_______Şiir 1982 |