AYRILIK OTOBÜSÜBir saatine baktı, Bir de sevdiği adama... Dudaklarını oynattı, Bir şeyler söylemek istedi; Ama beceremedi... Belli ki; Gitmek istemiyorum ama mecburum, Bekle bir gün döneceğim Ve kimbilir daha neler neler, Demek istiyordu... Ama bir türlü demiyordu işte... Döndü bir sevdiği adama; Bir de saatine baktı... Zaman ona inat, Yağız atlar gibiydi sanki; Ve çok hızlı koşuyordu... Zamanı durdurmak için, Neler feda etmezdi o an Ama nafile... Çok, çok geçti artık, Gong çalmış vakit gelmişti Ayrılık otobüsü, Hareket etmişti bile. Döndü, son bir kez, Özlemle baktı,sevdiği adama... Sonra bir elveda bile diyemeden; Koşar adımlarla bindi otobüse, Biniş o biniş... İşte o biniş ve gidişin; Bir daha hiç dönüşü olmadı... Emin Barut______( Şiir 1984 Arşiv ) |
Otobüsler vardır, kavuşturan, hasreti bitiren
Otobüsler vardır, ayıran, hasret getiren
Kutladım eserini
Sağlıcakla