KEKÊ
Sen kederli bir ananın oğlusun keke
Dizinin ağrısı uyutmaz sabahlara kadar Ve gözleri yağmur emer akşamları Ki dudaklarında zamanın bıraktığı bir kuraklık Yüreğinde ağlayan hasret türküleri Bakışları uzun bir yol keser, umudu yorulmuştur Sabır taşını çatlatan bir ananın oğlusun keke Bilemezsin evlat kaygısı nasıl bir duygudur Sokak ortasında kahrolası bir linç gibidir Karanlıkta ürkek bir gölgedir ve tedirgindir Yüzüne dokunamaz, incitmekten korkar Çünkü çatlamıştır elleri, bir çok yara izi vardır Nasır tarlasına dönmüştür serttir Sen yorgun gülüşlü bir ananın oğlusun keke Kimbilir ömrüne kaç ninni adamıştır Kaç geceyi sabah etmiştir baş ucunda Sen ağladığında, ciğerlerindan kan damlardı Oysa şimdi mektubunu sürer ak düşmüş gözlerine Satırları koklayıp, kederli kederli ah çeker Titreyen elleri ile resmine dokunuyor Sen acılarla yoğrulmuş bir ananın oğlusun keke Beşir Çitak |