AÇLIKhiç unutmam umutlanmam da kapımız kapanmaz pencere kırık ,dam delik kardeşimin göğsü sönük unutmam ellerimiz çatlamış soğuktan rüzgar alnımızda yağmur koynumuzda bir yer yatağımız var altımızdan yer çekilmiş çekilmiş üstümüzden dünya unutmam ölüm var unutamam sen tanır mısın ölümü ben anlatmasam ben kokusundan bilirim işitirim sesini ve daime seslenir bizi en çok da açlık dan duyulur sesi unutmam ölsem unutmam adalet diye gözlerimizden aldığın feri |