GÖNÜL BAHÇESİ
Gönül bahçemize gül ol da ekil,
Yok eğer dikensen yanımdan çekil. İçimiz dışımız olmasın şekil, Biraz da asil ol hep olma tekil. Burnun havadaysa birazcık indir, Aşağda gideni yukarı bindir, Kötüyü ayırt et iyiyi sindir, Gökten sevgi yağsın nefreti dindir. Câhalet Çin’deyse git yere batır, Servetini ilim irfana yatır, Söz uçup gitmesin, bitmesin hatır, Dünyada iz bırak yaz üç beş satır. Kalemi alıp da ol yazı yazan, Allah rızasını gel sen de kazan, Dünya fani kanma bak sonra azan, Çiçeğin bol olsun bal olsun hazan. Dos doğru yoldan git, yanlıştan gitme, Yoksulu fakiri hor görüp itme, Karanlığa sapıp kaybolup yitme, Allah yolundaysan tükenip bitme, Göz var gözlerin var o zaman bakış, Edepli bakış yap insana yakış, Zamanda mekanda olsa da akış, Baktığım her yerde hep aynı nakış. Resimde şiirde kendinle yarış, Hiç kimseyi kırma herkesle barış, İnsansan eğer insanlıkta yarış, En mükemmel yarış mevlâya varış. İsmail SALMAN |
*** GÖNÜL BAHÇESİ *** Şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...