Tutkunun Esiri
Yıldızların karmaşasında yeni pembeleşen
zaman dilimindeyiz çıplak su gibi dinleniyor zaman Şimdi tutkunun esiri olmuşken karanlıktan korkmayan kör gibiyiz Karanlıkta geçen o uykusuz geceler imlasını kaybetmiş İkiye bölünmüş baharın hayalleri geziniyor sokak aralarında İçimizden parça parça kopup gidiyor tıpkı inatçı bir çocuk gibi zaman Gidelim istersen yıldız yapraklarının altından akan nehir akıntısına aldanarak Aşk acısı çeken sözlerin şuursuz hayatına taparak Şimdi tutkunun esiri olmuşken ya öfkemizi abarttıysak huysuz çarpan yüreğimizde ……. Her tutku bir ıssızlık taşır sürgün edilen hayatlarda |