Umudun ZırhıKirli bir su gibi akarken kentin kanayan yalnızlığı korkunun kontrolünde yaşadık sinsi bir kadın gibi yaklaşırken ölüm Umut masum, yalın ve narindi Yaklaşan ölümün soğuğu fışkırırdı toprağın kanından Acıya yelken açmış bekleyişlerin kemirgen yalnızlığını kusardık gözlerimizden ufku saklayan sisin suskunluğunda dolaşan çıngıraklı yılandı çakan şimşek Fırtına başladığında her insan kendi doğasına göre hareket ederdi hayatsa oynak sırnaşık çingene kızının sevincini talan etme telaşındaydı Özgür bir sağanak boşaldı gelgitlerin dönencesinde soluksuz hayatı yeni kucaklayan çocuğun çığlığıydı bu söyleyemediğimiz sevincin adı |