Bir adam
Bir adam tanıdım geçmişin içinde kaybolan
Yıpranmış yıkık dökük ciğeri
Parçalanan
Yüzündeki her çizgide acı izlerin var olan
Bir sürgün gibi faili meçhul kendini unutan
aşk ve sevgi ile olmamış ruhuna dokunan
Güz kırgınlıkları içinde sevgisiz hevesi kaybolan
Ömrü boyunca bir yudum sevgide cefa kokan
Siması duyguları sanki karanlığın ertesi
Sanki kimsesizliğin sevgisizliğin adresi
Tutulmamış elleri içinde kalmış hevesi
Konuştukça kelimeler düğümlendi boğazina
Kalbim sıkıştı sanki sığındım acı gülüşünün kenarına
El değmemiş yaraları çıkardı gün
ışığına
Ziyan olmuş tüm ömrü vefasızlığın uğruna
Çıkardı bir dal sigara sığındı dumanına
Derinden bir iç çekti savurdu küllerine
Içinde bir yığın okyanus ötesinden
Bir fırtına
İki sitemkar cümle haykırdım git derman olamam sana
Girme yıpranmış yıkık dökük hayatıma
Bilmez Ki kaç acıyı kaç çileyi ördüm gönül yurduma
Ne sanrılar misafir etmiştim göğsümun dergahıma
Görünmez acı diz boyu kramplar girdi tüm vücuduma
Anla benden ne köy olur ne kasaba sana
Hiç bıkmadan geldi umuda sürgün olmuşcasına
Hesapsızca vakitsizce nerden çıktı karşima
Ben kaçtım o kovaladı hiç bıkmadan bana
yolun ona kilitlendi labirent misali
Gibi
Kactikta her yolum ona çıktı kaybolmuşcasına
Yakaladı kalbimden bir baktım rehin oldum
Allah’ım sen yol göster bir düğüm
Boğazımda
Senli düşüncelerim kalbim çarptı yüreğim
sevdi hep var olmuşcasına
Íçtenliği duygusallığı zirvesinde bir yürek sesi
Kelimeler düğümlendi boğazina
Bakışında kayboldum
Öyle bir bakıştı ki tam kalbimden vuruldum
Sardı ılık meltemi sonrada sıcacık sesi
Dökdú adı acı olan kahrı yüreği yumuşak eteği
Bir adam tanıdım bakınca kocaman
Íçinde küçücük bir çocuk ile boğuşan
Adı bende saklı sevdikçe seviyorum
Her gün seni yeniden keşfediyorum