Kölelerin yaşama hakkı ağalarının müsaadesi kadardır
Ölümün, açlığın ilk sırasında hep kendileri vardır

Ses çıkaramaz, ‘ben de varım’ diyemez ağaya karşı
Direk bakma hakkı da yok, yandan, alttan bakar şaşı

Ey insanlar! Bilin bakalım kimlere denilir köle
Kendini idare edemeyen, kendisi olmayan, yazın böyle

Ne iradesine ne de vicdanına olabilir hâkim
Kendisi için hiçbir zaman yapamaz tahkim

Yapmak zorundadır kendisine havale edileni
Niçin yaptığını sorgulayamaz, soramaz nedenini

Talimat bekler, emir bekler, tıpkı robotlar gibi
Görüşü yoktur, kendisinin değildir asıl sahibi

Sahibine danışmadan gidemez sağa, sola
Yorgunluktan ölse bile, izinsiz veremez mola

Korku da zamanla insanı köleleştirir
Hakkından vazgeçer, başkalarına verir

Farkına varamaz, kanıksar mankurtluğunu
Düşünemez insanların tamamen hür doğduğunu

Günümüzde köleliğin olmadığını söylemeyin asla
Hür ve köleliği; yaşayanlarla yapın kıyasla

Haksızlığa ses çıkaramayan, köledir işte
Bizim dile getirdiğimiz budur, her serzenişte

Güce köle, makama köle, maddiyata köle
Böyle gelmemiş, asla gitmeyecek böyle

Kuzu masumluğu ile yaşanmaz kurtlar diyarında
Herkes efendisi olmalı kendi öz vatanında

Köleliği, boyunduruğu kabul etmez bizim kültür
Yapılacak ne varsa hepsini inançla, insanca yürütür

Kendine gel, asıl fıtratına dön ey insanoğlu!
Başka da yoktur insanlar için hakikat yolu

Sen sağlam durursan, rahat yaşar bütün insanlık
Yoksa herkesin geleceği, olur hep kapkaranlık

Tek başınıza bile olsanız kabul edemeyin asla zilleti
Def edin, yanaştırmayın hiçbir insana melaneti

Zeki olun, yiğit olun, ilkeli yaşayın, cömertçe, mertçe
İnsanlık düşmanları rahat etmesin ne gündüz ne de gece

Sen, Ümmeti Muhammed’sin, değilsin şucu bucu
Seni terbiye etmeye kalkışamaz birkaç çapulcu

Duruşun ile adalet, heybetin ile korku sal zalime
Bilsin ki her hareketin kendisini gönderir cehenneme

19.10.2023-Ankara