Ne kısaymış bu Dünya’nın hayatı
Kırkından sonra unutamadım mematı
Ey vefasız ey idraksiz yar
Acaba nasıl geçirirsin sekeratı

Hani birlikte geçecekti ömrümüz
Hani hep ak olacaktı yüzümüz
Ey hesapsız ey idraksiz yar
Yollarda kaldı iki gözümüz

Hani kurduğumuz pembe hayaller
Hani bizimle baş edemezdi bütün düveller
Ey ilerisini göremeyen idraksiz yar
Etrafında toplananlar şimdi nerdeler

Hani yaşayacaktık tek bir can gibi
Hep havada olacaktık uçan kuş gibi
Ey kararsız ey idraksiz yar
Yaşa artık denizi terk eden balıklar gibi

Bizler, ‘bizsiz yaşayamayız’ demiştim
Kalkıp ta ayağına kadar gelmiştim
Ey kadir bilmeyen idraksiz yar
Senin yüzünden Dünya’dan vazgeçtim

Ne neşemiz kaldı, ne gülüşümüz
Artık şuursuz bir şekilde sefil yürürüz
Ey anlık düşünen idraksiz yar
Neler gördük, daha neler görürüz

Ben can iken, sen de canandın
Firkatten beri ciğerimden yaktın
Ey aldatılan idraksiz yar
Söyle, Dünya’da hangi muradına vardın

Ömürüz bitti ama hasretimiz bitmedi
Ayrılığımız her gün ölmemize yetti
Ey vicdanı elinden alınan yar
Hangi beniâdem sana ‘iyi etmişsin’ dedi

Bizsiz hayatımız, sürgündü bize
Tüm neşe, sevincimizi attı denize
Ey bedbaht, ey idraksiz yar
Tüküreyim sizin her sözünüze

Zindan ettiniz bize cennet hayatı
Kaçırdınız ayağınıza gelen fırsatı
Ey öngörüsüz ey idraksiz yar
Davranışlarınız ailenize acep ne kattı

Şimdi yaptıklarınla ağla ve dövün
Zevzek düşüncenle övünüyorsan, övün
Ey çevresinin kurbanı idraksiz yar
Değdi mi hayatına verdiğin ödün

19.09.2024-Ankara