DOST KALALIM
İstemem gözlerin bana esir olmasın
Çözemezsin beni karmaşık biriyim Yine de nemlenir gözlerim,seni görünce Gizemliyim,ama sevmekten de korkarım Öyle derin düşünme beni,takma kafana Bir dost gibi kalbimin derinliklerinde saklarım Uzatırım kollarımı tutarım ellerinden Aramızda gizli bir sır kalmasın Rüzgar savurur bizi,dostluk zarar görmesin Titremesin ellerin,tutunca ellerimi Varlığım içine ferah bir serinlik versin Sen üzülme,açılırken ellerim semaya Dualarımda yine de seni söylerim Söylenmeyen kelimeler kalmasın dudaklarında Yaşanmış anılar silinse de belleğimizden Geçse de yıllar bu satırlar silinmeyecek Bizim dostluğumuzu tartışmayacaklar bile Senin beni sevmediğin konusunda Birbirlerine şaşkın bakacak herkes Bir gün karşına çıkınca bu satırlar Gülen yüzün hüzünlenlenecek Aklın karışacak,kalbinin küt küt atacak Hangi vurguyla çıkacak ağzından kelimeler Titreyen ayakların yere sağlam basacakmı Benim karamsarlığım yoktur Pişman olup asla diyeceğim prensiplerim de Ağır bir roman gibiyim Okunması zor karmakarışık YEŞİLIRMAK |