Allah’ın kul’a ihtiyacı yok
Ama kulunun onu yaratan Rabbine ihtiyacı var.
Kimse kendisini şeytan hevesleriyle kandırmasın,
Kendin için yaşadığın İslam’a bir bak...

Siz boşverin ak partiyi gök partiyi,
Diğer siyasileri de boşverin.
Bu dünyanın fani olduğunu biliyoruz öyle değil mi?
O halde herkes kendi ahiretine bir bardak su taşısın.

Bugün iyi görünenler yarın kötü olurlar,
Bizim inandığımız bir kitabımız Rabbimiz var.
İtaat ve secdemiz yalnızca ona’dır,
O halde su gibi berrak ve tertemiz bir hayat oluşturalım...

Gülmekte bir sadaka değil midir?
Ağlayana bir tebessümle umut olmak gerekmez mi?
Dünyanın taşı toprağı altın olsa ne yazar?
İslâm dinini kalplerde ve gönüllerde yaşatmadıktan sonra...


İnsanız demeye dilim varmıyor,
İt gibi çakal gibi ısırıyoruz birbirimizi.
Her birimiz melaike karakterinde sunuluyoruz.
Ama gel gör ki; kalplerimiz çöplükten daha kötü...

İnsanlar bir bedenin uzvu gibidir
Bugün parmaklarını, yarın ellerini, ertesi gün kollarını.
Ve zaman zaman vücudun tüm uzvunu kaybediyoruz.
Biz Allah’ın birlik olun dediği kullarıyız. "İşte gerçek bu!..."

Beni koru kolla, sev beni.
Sev beni, bende seveyim seni.
Kırma gönülleri kalpleri,
Allah’a inanmazsan da bölme bizi...

Bir gül, bir tebessüm et.
İhtiyacım var sevmeye, sevilmeye.
Dünya yalan, olsa bile!
Gör beni, göreyim seni kardeşim...

Dünden farklı olsun bugün ki yaşantımız,
Sev insanları, insanlar da sevsin seni.
Kibirle nefreti at nefsinden, kalbinden.
Bir umut da sen ek gönüllere, coşsun yürekler...