ALLAH RIZASI İÇİN YAŞAMAK DEĞİL Mİ Kİ ŞİARIM...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Uykusuz dağların
Dağlandığım kadar sevdiğim çınarın Aşkın da müptelası vicdanım… Kapanmayan tek yara vicdan yarasıdır. PUBLiLiUS SYRUS HAYATIN BİNLERCE TONU RENGİ TUZU TADI ADI SÖZCÜKLER YARALI KALEME SEVDASI ŞAİRİN VE İNSAN SEVGİSİ VİCDANI İLE BAŞ BAŞA RABBİNE SIĞINDIĞI KADAR VİCDANI RAHAT VE HUZURE MEYLEDEN HAYATI ŞİAR EDİNDİĞİ KADAR: İMAN GÜCÜ SEVGİ UMUDUN SERTİFİKASI İKEN ŞAİRİN YAZDIKLARI Kordan heceler tutuklusu olduğum o manivela Bazen nasıl da seker yüreğim Parmak izimse kalemim ve ardı arkası kesilmeyen Kâh nidalarım kâh fısıltım Pejmürde varlığımı diken üstünde yaşadığımsa Değil asla yalan Lakin bir kör vakit ihtiva eden her dilek İçimde saklı rüzgârsa malumatım Kanıksadığım kadar hüznü Rabbe dönük yüzüm Hızlıca koştuğum yokuşların Gerçek yüzü Bazen bir aldatı peyda olan Bazen bir alıntı yaramı dağlayan Yerin göğün mukadderatı Nasıl ki sorulur Mevla’dan Dip köşe kuytular çağıran ölümü Bense aşka ve inanca meylettiğim müddetçe Ertelediğim o meçhul sonu bunca hüznü İçime çektiğim tek hece: Aşkın ihbarı Efkârın yalıttığı İnsan kalabalıkları Başım gözüm üstüne ey, sevgili kaderim Aşkla ve ihtimamla serildiğim gönül kafesim Rencide olsam ne ki dünün ihbarı? Raks eyleyen duygularsa çağırırken baharı Gönül gözüm ölü nefsim Vereceğim son nefesin İzinde bir nefer Aşkla ihtiva eden yüreğim yazdığım her şiir Asla da değil keyfe keder Bir maruzatım yok binlercesine vakıfım Aklın rotası semada saklı sırları yüreğime kazıdığım Kazayağı acılar kardığım önüm Kulluğuma binaen Günbegün öldüğüm Haşmetli iman gücümle asılı kaldığım Göğün mukadderatı Aşkla şakıyan kalemin ikazı Köreldikçe cihan korunda sözcüklerin Közünde sevginin Bakmaya dokunmaya dahi kıyamadığım sevdiklerim Alametifarikasıyım günün Kıyamet alameti olsa ne ki döngünün Dinmeyen çilesi telaşı içimde kördüğüm Bir bilindik duygudan çıktığım yola Baştan çıkmamak adına yaslandığım Ulu Çınara Hatmettiğim her duygu her dua Hamt ettiğim Rabbime dönük yüzümde saklı o v/eda Aşkın hikmeti Özleme yenik düşen insan ve doğa Kaldırma kuvveti hüznün Kaldıramayacağı yükü de vermez iken Huda Aşkın kutsadığı Acının tamlaması Yalnızlığınsa hicabı Bir vakit bir bilinmeze denk gelip geri Gidemediğim kadar kaçamadığım kendimden Rengi soluk bir yüz eşleştiğim kalemden Doğan nice şiir Allah’ımı dilimden Yüreğimden düşürmediğim… Araf’tadır varlığım Salkım söğüt gibi dağıldığım. Ne ağlak ne isyankârdır muhatabım Allah dostu bildiğim nice insan Sığındığım ve gözümü sakındığım Asası kalemdir bu garip kulun Bir bedende tutsaktır ezelden Alabildiğine savurduğum nice feryat bazen fısıltı Ümmetin varlığında koyulduğum yola Allah rızası için yaşamak değil mi ki şiarım Rengim beyaz ruhum emsalsiz Yürüdüğüm mezarım |
Salkım söğüt gibi dağıldığım.
Ne ağlak ne isyankârdır muhatabım
Allah dostu bildiğim nice insan
Sığındığım ve gözümü sakındığım
Asası kalemdir bu garip kulun
Bir bedende tutsaktır ezelden
Alabildiğine savurduğum nice feryat bazen fısıltı
Ümmetin varlığında koyulduğum yola
Allah rızası için yaşamak değil mi ki şiarım
Rengim beyaz ruhum emsalsiz
Yürüdüğüm mezarım
Şiiri okudum ve son bölüme takıldım kaldım. Şair kendini arafta görüyor ve salkım Söğüt gibi dağıldığını, her şairin kaleminin asası olduğunu, Allah’a sığındığını ve Allah için yaşadığını, yolun sonunun mezar olduğunu söylüyor… Yüreğinize, gönlünüze ve emeğinize sağlık şair, her insanın gideceği yer ahiretin giriş kapısı olan mezar değilmi? Oldukça duygu yüklü dizelerdi… Tebrik ediyorum ve yürekten kutluyorum sizi. Nice şiirler de buluşmak umuduyla selamlar saygılar efendim. Esen kalın iyi geceler diliyorum..