HOŞ
Kurumuş pınarım ,akmıyor selim.
Tutmuyor dizlerim ,bükülmüş belim. Esmiyor gönlümde ,sevdalık yelim. Şimdi yell desen hoş, demesen de hoş. Yar gönlüne koymuş, suru, taşları. Ondandır çatılmış, kalem kaşları. Zeytin yeşil gözden,akan yaşları. şimdi sil desen hoş ,demesen de hoş. Gönlünde yok idim, zaten ırağım Sevda yollarında, toyum çırağım Bitmiyor gönlünde, matem, firağım Şimdi gel desen hoş, demesen de hoş. Ben yazdım sevdada ,alın yazını. Çektim cevrü cefa ,onca nazını. Kırdın attın nağme,garip sazını. Şimdi tel desen hoş ,demesen de hoş. Son bakış işledi ,bu cinayeti Vefasız gönlünün, neydi niyeti. Bilmedin ne kadir ,ne de kıymeti. Şimdi bil desen hoş, demesen de hoş. Bir tek canım vardı, sanki oncamı. Sevda denilen şey,biten, soncamı. Dalında soldurdun, narin goncamı. Şimdi gül desen hoş, demesen de hoş.[ /kalin ] Nûriye Hsbk Akyl üstadenin kıymetli yorumu şiire dahil etmekten büyük gurur ve kıvanc duydum kale sağlik gönüle -ruha sağlik ola Ne güzel anlatım âşk’ı sevdayı Okuyarak aldık acıdan payı Kim soldurmadı ki narin goncayı Şimdi el desen hoş, demesende hoş Nûriye Hsbk Akyl |
Tebrik ediyorum ve yürekten kutluyorum sizi. ..
Nice şiirler de buluşmak dileğiyle selamlar saygılar sunuyorum. Esen kalın..