YA İLAHİDİVAN ŞİİRİ Ya ilahi! Her bir şeyde, Bâri* ismin var senin. Halk eyledin sen insanı gözlerde ki nur senin. Gönderdin bize Kur’an-ı; İkra dedin Alâk’ta, Rahman Rahim olan sensin, besmelede sır senin. Zül-Celali vel ikram’sın* Mâlik-ül Mülk* Berr sende,* El-Musavvir* senin adın şekli var ettin bende, ‘Kün’ diyince bu dünyayı var ettin altı günde, Âlemlere rahmet olan en Mukaddes yar senin. Senin Mukaddes yarına bizde bağladık meyil, Kelamullahta buyurdun mümin sen hakka eğil, Sûre’yi Kıyame’de var; insan başı boş değil, Külli nefsi* haber ettin, dedin ömrün dar senin. Akılsız bir Boztepe’yim gittim gaflette yattım, Nefsin ummanında yüzdüm, daldım derine battım, Sensin benim tek sahibim, sende sevdayı tattım, Tevbeyle kapına geldim; dilimde ki zar senin. *El -Bâri: Her şeyi uyumlu ve kusursuz yaratan. *Zül-Celâli vel ikrâm: Celal, azamet sahibi *El-Musavvir: Suret veren ve biçimlendiren *Mâlik-ül Mülk: Her varlığın sahibi. *El-Berr: İyilik ve ihsanı bol. *Küllü nefsi zaikatül mevt: Her nefis ölümü tadacaktır… Ankebut/59 |