Tam bir şiir saatiydi
Tetiğe dokunup
Çıkıp gittim kentimden
Ve kendimden
Sonsuza dek..

Düş ve hayal ötesinde kaldı zaman
Öylece bıraktım ardımda


Nasıl gül renkli başka bir hülya
Kuşlar ağır ağır kanat çırpıyordu
O sonsuzluğun içinde
Dogum öncesinde bir ırmak
Şırıl şırıl sancı çekiyordu

Nevi şahsına münhasır
Iki yarım hilal
Ada şeklinde

Ortası boşluk
Ve o boşlukla
Hatırlanmak dışında hatırlamak diye bir sey yok

Nasıl olur tanrım
Hatırlamıyorum bir şey

Uzaklardayım
El sallansa göremem
Yazılsa okuyamam
Gülseler göremem
epey uzaktayım

O an
Beni aklından geçiren oluyor
Hissediyorum
Tükenmeden vefa ile tekrar edenlerle
...

İşte o vakit ölmüyorum

Cennet oluyor içim
Çiçekler sidelya
Ay dolunay

Rehavet içindeyim

Ah bin selama gülümsemiş gibi tebessüm yorgunuyum sadece..