* Hangi telime dokunsan yalnızlık *
* Hangi yüreğime baksan korku *

Hicran sarıyor sensiz gecelerimi yine
Yine gözlerimden yaşlar süzülür
Hiç geçmeyen yangınlar yüreğimde
Sonbahar damlaları düşüyor
İçimin çöllerine
Yokluğuna yazıyorum hüzün mektubumu
Ne yapsam anlatamıyorum o acı ayrılığını
Anneme gittimde bu gün
Ona yasladım başımı
Onunla ağladım... döktüm acı yasımı
Tek tek gezdim evimin odalarını
Duvarda bir resim... resimde babam
Konuştum onunla
Ve diğerleriyle
Ellerim boşluktaydı sadece
Kim tutardı ki benim
Hicran dolu ellerimden

Sonra ayrıldım yürüdüm sokağımızda
Senin sesini aradım etrafıma bakıp
Bir mucize olabilirmi diye
Dualarla gezdim... bulutlar kapladı gözlerimi
Vardım okuluna ... o duvarlar öyle hüzünlü
Işıklar sönmüş pencerelerinde
Hani bahçede koşan ayakların
Her gelişimde kapıdan bana koşardın
Alırdım çantanı tutardım elinden
Cıvıldaşan yanımda sesinmiydi bir kuş mu ?
Öylesine mutlu evimize varırdık

Bıraktımda okulu, aldım başımı uzaklara baktım
Aradım yollarda, sokaklarda, çarşıdaki postahanede
Bir iz aradım... orada var diye babamda
Bulamadım sizleri de
Gözlerimdeki neme bakıyordu gelip geçen
Yürüyemedi artık sensiz ayaklarım
İsyan ettiler... durdular... taş kesildiler !
Oturdum da bir kafeye, andım hatıralarını

Neden isyandaydım bu gün tüm hatıramla
Çaresiz döndüm yine kokunla dolu odamla
Seni andım, seni sordum, seni bekledim
Neden bugün bilemem
Yeniden başa sardı acılarım da
Teselliler kar etmedi yanan başıma
Gelsen artık, gelsen ey gözü siyahım
Göz yaşı katmasan tatlı aşıma
Artık bakamıyorum
Her gece ve gündüz masaya serdiğim
Resimlerine ... senle dolu hatıralarına

Bu gün hüzün doluyum
Bir yanardağ yüreğimde
Neden yorgun bu beden
Neden yanıyor nemli gözlerim
Bekleyişlerim bir vuslata erecek mi
Neden sızlıyor parmaklarım
Neden, neden bulamıyorum
Nedenlerin cevabını

Günay Koçak

21. / 09. / 2023