Çocuk kalbiYalnızlığında saçları varmış Uzadıkça boğarmış insanı İnsan yaşlandıkça anlarmış Tek başına güçlü kalabilmeyi. Uzun, engebeli bir yolmuş hayat Çok yürümekten yorulurmuş insanın kalbi Çok sevmekten tükenirmiş ruhu Kararırmış beyazdan muzdarip. Bir çocuklar kalırmış açık mavi Bir onlara bakınca ferahlarmış dünya Açılırmış baharda Gökyüzü misali Bir çocuklukmuş insanın en gerçeği. Sevginin en saf ve temiz hali Hüznün perdesiz, gururun kibirsizliği Yalanın geçemediği bir iğne deliği Eşsiz bir safir olan çocuk kalbi. |