Şukufe...
En büyük ihanet
geçmişi unutmak değil miydi Şukufe bak.. geçmeyen yaraların kanıyor şimdi de hüzünlü uykularını bölüştüğün gece ateşten gömlek, gömlektir Şukufe mutlu yalanlarına gülümsemeyi öğrendin de ne oldu söyle ? geçmedi değil mi, alıştın sadece ah Şukufe sesini susturmanın hangi sayfasında boğuldun hangi noktanın gölgesinde boşluğun ellerini tuttun hangi düşü süsleyip hecelere astın söyle, söyle Şukufe uyan, uyan artık Şukufe... öldürücüdür bilmiyor musun nasır tutmuş kalbin acılarını g’izlemek... ~°~ ~°~ ~°~ |
Tebrik ve selamlarimla değerli şair