HAYAT YAŞAMAYA DEĞER:ÖYKÜ

Hayat yaşamaya değer mi? Bu soru, belki de insanlık tarihinin en eski ve en zor sorularından biridir. Herkesin kendine göre bir cevabı vardır. Kimileri hayatın anlamsız ve acı dolu olduğunu düşünürken, kimileri de hayatın güzelliklerle dolu olduğunu savunur. Peki, hayat yaşamaya değer mi? Bu sorunun tek bir doğru cevabı yoktur. Ancak, hayatın yaşamaya değer olup olmadığını belirleyen şey, bizim hayata nasıl baktığımızdır. Hayata olumlu ve umutlu bir gözle bakanlar, hayatın yaşamaya değer olduğunu hissederler. Hayata olumsuz ve karamsar bir gözle bakanlar ise, hayatın yaşamaya değer olmadığını düşünürler.

Hayatın yaşamaya değer olduğunu gösteren bir öykü anlatmak istiyorum. Bu öykü, gerçek bir olaydan esinlenmiştir. Öykünün kahramanı, 25 yaşında bir genç kızdır. Adı Öykü’dür. Öykü, çocukluğundan beri kanserle mücadele eden bir hastadır. Doktorlar, ona çok az bir ömrü kaldığını söylerler. Öykü, bu durumu kabullenir ve hayatının son günlerini mutlu geçirmeye karar verir. Bir gün, internette gezinirken, bir sosyal sorumluluk projesiyle karşılaşır. Bu proje, Afrika’da su kuyusu açmak için bağış toplayan bir girişimdir. Öykü, bu projeye ilgi duyar ve bağış yapmaya karar verir. Tüm birikimini bu projeye bağışlar. Proje ekibi, Öykü’nün bu cömert davranışından çok etkilenir ve ona teşekkür etmek için Afrika’ya davet ederler. Öykü, bu daveti kabul eder ve Afrika’ya gider.

Afrika’da, Öykü’nün hayatı değişir. Su kuyusunun açıldığı köydeki insanlarla tanışır ve onların sevgisini ve saygısını kazanır. Onlarla birlikte çalışır, oynar, şarkı söyler ve dans eder. Öykü, hayatının en mutlu günlerini yaşar. Aynı zamanda, köydeki çocuklara okuma yazma öğretmeye başlar. Çocuklar, Öykü’ye çok bağlanır ve ona "anne" derler. Öykü, kendini ilk defa gerçekten değerli hisseder. Hayatının bir anlamı olduğunu fark eder.

Öykü’nün Afrika’da geçirdiği altı ay boyunca, kanseri geriler. Doktorlar, bunun bir mucize olduğunu söylerler. Öykü, artık iyileşeceğine inanmaya başlar. Ancak, köydeki insanlardan ayrılmak istemez. Onları çok sevmiştir ve onlara yardım etmek ister. Bu yüzden, Afrika’da kalmaya karar verir. Proje ekibi, onun bu kararına saygı duyar ve ona destek olur.

Öykü, Afrika’da yeni bir hayat kurar. Köydeki insanlarla birlikte yaşar ve onlara eğitim verir. Ayrıca, başka köylere de su kuyusu açmak için çalışmalar yapar. Öykü’nün yaptığı iyilikler duyulur ve birçok insan ona katılır. Öykü, Afrika’nın su sorununa çözüm bulmak için bir lider haline gelir.

Öykü’nün hikayesi, bize hayatın yaşamaya değer olduğunu gösterir. Öykü, hayatının son günlerini mutlu geçirmek için bir seçim yapmıştır. Bu seçim, onun hayatını kurtarmıştır. Ama daha da önemlisi, onun hayatı, başka hayatları da kurtarmıştır. Öykü, hayata olumlu ve umutlu bir gözle bakmıştır. Bu yüzden, hayat ona güzellikler sunmuştur.

Hayat yaşamaya değerdir. Ama bunu fark etmek için, bizim de hayata katkıda bulunmamız gerekir. Hayatı sadece kendimiz için yaşamamalıyız. Hayatı, başkaları için de yaşamalıyız. Hayatı paylaşmalıyız. Hayatı sevmeliyiz. Hayatı yaşamalıyız.

....
Gökyüzünde yıldızlar,
parlar her gecede,
Yürek dolusu sevgi,
taşar benim içimde.
Hayatın dalgaları,
sürükler beni delice,
Bir umut ışığı,
yol gösterir bize kalbimde.

Rüya gibi geçer,
zamanın hızlı akışı,
Anılarla dolu,
bu dünya saat bakışı
Bir umutla beklerim,
yeni başlangıcı,
Güneş tekrar doğar,
hayat kurtarıcı.

Hayatın tadını,
böyle çıkarırız biz elbet,
Sevdiklerimizle birlikte
her an sabret.
Gülümsemek için,
bir neden buluruz,
Dünya güzel,
yaşamaya değer, kuşkusuz.

Gel kardeş, el ele verelim
hep beraber,
Dünya döner, zaman akar,
her an makber.
Sevgi ve umutla dolu
bize yarınlara yeter,
Birlikte yürüyelim,
hayatı yaşayalım beraber.

Gökyüzünde yıldızlar
parıldar sonsuzca,
Gece düşlerimizle dolu,
ışıl ışıl olunca
Hayatın labirentinde
kayboluruz yıllarca,
Yan yana olduğumuzda,
yol buluruz beraberce.

A. Nejat ALPEREN
Şair, yazar, eğitimci