ESKİ KONSOLESKİ KONSOL Eski ceviz konsolun en alt çekmecesinde Albümüne rastladım seksenli yıllarımın Çekilmişti resimler okulun gecesinde Titrediğini gördüm yaşlanmış ellerimin İlk sayfasını açtım parmağımın ucuyla Gülümsedi gençliğim sararmış bir kareden Henüz hiç tanışmamış hayat denen acıyla Belli ki çok toy daha pişirmemiş var eden Kalbimin tik tak sesi ele verirken beni Sayfalar arasında sararmış bir yüz gördüm O masum bakışların hatırlatırken seni Aynaya baktığımda bir liseli kız gördüm Kaşları kavisliydi kısacıktı saçları Dudaklarında yarım buruk bir gülüş vardı Basma bir etek giymiş fırfırlıydı uçları Şile bezi bluzu sanki küçülmüş dardı Kurumuş bir gül gördüm sayfalar arasında Gül kurusu rengiyle hatıra kokuyordu Bir hıçkırık boşaldı albümün yarısında Dokunduğum anılar kalbimi yakıyordu Toz pembe hayallerim , mavi düşlerim vardı Kanatsız bir kuş gibi yükseklerde uçardım Gökkuşağı renginde bal gülüşlerim vardı Gönlümün deryasında aşka yelken açardım Islandı kirpiklerim hatıralar üşüştü Albümdeki fotoğraf nemlendi gözyaşımdan Nice arkadaşlarım bir bir aklıma düştü Öpüp konsola koydum ayrıldım sırdaşımdan Evlenmiş mutlu olmuş iki çocuk annesi Şimdi o masum kızdan geriye kalan izler Yanardağı misali yanar gönül hanesi Yıllara meydan okur yüzündeki çizgiler Nurgül KAYNAR YÜCE./K. MARAŞ |
*** ESKİ KONSOL *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...