YOK OLUR
YOK OLUR
Yaşam zordur be gülüm. Hele iki ayrı dünyanın, farklı penceresinden bakan, iki ayrı seveniysen. Bazen acıları bal eyler, bazen balı zehredersin! Kırılıp kırılırsın! Özlerken acı çeker, bir ölüp bir dirilirsin! Ne söylesen hatalı, ne yapsan kusurlusun! Ola ki doğru bildiğin bir yola girsen, sonu yanlışa çıkar! Yaşam çok zor be gülüm. Hep korku, hep heyecan. Kural koymak ne mümkün? Hele ki seviyorsan; bir gün barışık, üç gün kavgalısın. Sorgularsın kendini. Acaba dersin; acaba böyle midir her seven? Kimliğin hırpalanır! seviyor olsan bile, kişiliğin yok olur! Efkan ÖTGÜN |