YAPRAK DÖKÜMÜŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Hayatım boyunca sonbahara bir düşkünlüğüm vardır.
Hele o hüzünlü ve eşşiz renklerini çok severim. Şaiirlerin ve hüzünlü mısraların en sevdiği ay olan *Eylül*e selâm olsun. Yine eylül ayı, mevsim sonbahar Havada hüzün ve sarı bir efkâr. Ömürden giderken, gün azar azar Kalan yaprakları döküyor rüzgâr. Sonbaharın sonu,soğuk ve ayaz Bulduğu kuytuya çekilir kuşlar Tabiatı sarar, bir zar bembeyaz Ölüm gibi garip ve sessiz kışlar. Ölümün ardında güzellikler var Ölümün ardından gelir İlkbahar. Açılır hayatı kapatan o zar Verdiği tohumu alır topraklar. Nuriye Akyol (Hicranî) Görsel alıntıdır. |