DÜŞLER BOYUKaçamaz insan rahmetten hundan Tabiat gel diyor çağırıyor Çek elini şüpheden tasadan Hasretin gizli yüzüm oluyor Kaderle söyleştiğini kimse bilmiyor İnsan gerçeğin uzağına düşmüş Bahar dal vermiş konuşur Bir çiçek inat etmiş küsmüş Türkülere yoldaş olmuş söyleşir Dua dua üstüne erişir Tren garlarına bıraktığım aşk Çaresizliğin dibi kavuşulmayan anlar Mevsimler başlar biterdi yandı köşk Tutuşturur gönlünü geçmiş parlar Sakallı çocuklar çocuk ruhlular Toprak nasıl çağırıyor görmüyormusun Bana değil diyen gafil nefis Kendini tende eşyasa unutuyorsun Düştüğün bu kuyudan çıkamazsın ipsiz Elsiz ayaksız kalırsın sahipsiz Bu kitaplar bittiğinde göreceksin beni Anlamadın diye bir dert kalmayacak Borçlar faturalar bilki ödendi Cezbedecek seni senden alacak Bölsende kendini sesin sese çarpacak İsimler sıfatlar cümleyle yakarış Tövbeyle birlikte alınır en iyi yol Kaçıncı defa düştü Roma ver alkış Kaybımıza ağlayamadık sarmaz bir kol Teli kopmuş sazı benim için çal Biter yollar acıyı kanıksadığında Kaçış nereye oyalanma renkli dünyalar Başlar yollar rüyalara uyandığında Donmuş resimlerine düşlerin dolar En nadide anların duruşu solar |