Göğsüme serpilen acıların altını kısmak,
onca sesli harfi sessizce, sessize almak
mümkünse gölgemde kaybolmak istiyorum...




Bil ki,
akordu bozuk gitarın, tınısında, tınısızlığında
kendimi din li yo rum kulaklarımı tıkayarak
ebesiz, sobesiz biraz sessiz çokça kimsesiz
saklambaç oynuyorum hem de mızıklayarak
önüm, arkam, sağım en çokta
solum sussss...



Birbirine girmiş resimlerin kareografilerinde
telaffuzu, bahsi mevzusu olmayan derinlikte
en çok ta kendimi, kendime giydiriyorum
askeri, cephesi olmayan taaruzsuz savaşım



dedim ya..dememişte olabilirim
her keresinde, karesinde
tutunmaya çalışılan
yokuş yukarı freni boşalmış bir zaman hayat
ve sancısında kalbimin ritmine vur(ul)dukça
kusuyorum gölgeme uzun metrajlı bir solukta



ve miladı dolmuş bu sahtelikte,
zihnimi ateşleyip eksik olan gizemi bulamıyorum
hayal ürünü bir nezaketle izliyorum,
büyük delilik
kendimi görememekten, hayal edememekten, yoruldum...


İliş, ilişiğime saye’nde dinlenmek istiyorum...