beşeri-insan...
Şairin yazdığı son,
kelime, o kafiye ye sığmaz, düzensizlik şahı benim. Dikiş tutmaz, cümlelerim, ben, bana öğretilen, doğru ve yanlışların, bedeliyim. Yazarının bitiremediği, silip-silip, düzenlediği, kaderi, belirleyen kalemin, silgi ile yaşadığı aşk benim. Ben meçhul, ben fani, ben deli, ilahi ressamın, biçtiği sürede ki, zamanla kendini tamamlayan ’o’ tual benim. Ben, eşrefi-mahluk, ben, beşeri-insan, erenlerin eremediği o son "sır" benim... __şairşizofren__ |
*** beşeri-insan... *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşım, içtenlikle KUTLUYORUM...