Yalnızlık Oyunu İlk Perde
Bir yalnızlık oyunu bu,
Belli değildi, ne başı ne sonu. Tarifsiz bir acı, Çölde susuz kalmışçasına, Bir sima, bir yüz, bir ben, Tek olan bir beden. Herşeyi var, ama yok, Geride kalan ise çok! Ve yalnızlıkta bir beden, Bir beden yürüyen ölüye dönen, Susuz kalmış çiçek, Aşksız kalmış sevgili, Misali... Ölmeden mezara girmiş belli. Soran yok çünkü yanlız, Derdimi ; oda ortaksız, Bir yalnızlık oyunu bu, Belli değildi, ne başı ne sonu, Bir beden ise, tek oyuncusu. Adem Özkan |