Başımdaki Kara Bulutlar , Ben Ve SenŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ayrıldım,
Yalnız kaldım, Ve bulutlar yalnızlığıma, Ortak oldular... Benim kadim dostlarım...
Bitmez tükenmez bir çığlık,
Sus, aklımdan çık artık. Ne sana teslim olmaya, Ne de seninle yaşlanmaya, Yok, ne tahamülüm, Ne de niyetim. Sen şimdi el ilesin, Güne onunla uyanıyor, Onunla ağlayıp, onunla gülüyorsun. Sevgi sözcüklerini ona söylüyor, Onun gözlerinde kayboluyorsun. Bense senden geriye kalan, Kırık dökük bir kaç hatıra, Ve senin mutluluğunla, Mutsuzluğu tadıyorum. Her duyduğum sözünde, Biraz daha çıldırmaya, Yüz tutuyorum. Ve çıldırdıkça yas tutuyorum. Başımda ki kara bulutlar dahi, Halime acımaya başladı. Her ne zaman gözyaşlarım da, Hayalin belirse , Onlarda eşlik ediyor bana. Ve biliyor musun? Onlar beni senden daha çok anlıyor. En azından halime ağlıyorlar.... Adem Özkan 2011 |
*** BAŞIMDAKİ KARA BULUTLAR, BEN ve SEN *** Şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...