Ömrümü Heba Ettim IIIBenim sana duygularla yazdığım şiirin Senin hasretinde mutluluğun kadar şirin Gözüme seni getirdim sonra hayalini Benim kadar ısıtan olmayacak elini Senin için çektiğim hasreti anlasana Tuttuğun elimi bir daha bırakmasana Seni kimseye gönderemez benim şu dilim Bırakmıyor,bırakmak istemiyor ellerim... Ruhsuz kalbimin en köküne indim sevginle Geçen zamanlar unutulur mu hiç seninle Hep seni düşünüyorum,çıkmadın aklımdan Yanıp tutuşur oldum,sana olan aşkımdan Anlamsız ruhun derinden sızlanışı bu Bir kulun bir kul için,Hakka yalvarışı bu Matemsiz gecelerin kısık sesli halkası Bir günün değil bir ömrün beklenen rüyası Bir sütun misali kalbe işlenen tuğlalar Senin için aktı bu gözlerden o damlalar Ağlayan gözlerimi geceler uyutur mu ? İnsan uğruna ağlayanı hiç unutur mu ? |