Bu kaçıncı acıdır saymadım, kaçıncı zülüm
Kaç bahardır yırtılır gözlerim, kızıl şafaklarda
Ne dokunuşlar var, tellerde kalan gömlekte
Yüzü kan içinde kalmış, kaç şiir can çekişir
Dizginleri kopmuş isyan çığlıklarının
Ne gitmeler gördüm, hiç biri dönmedi
Ne gitmeler ki, hiç başlamamış gibi, bitmişlerdi
Kirpiklerim her buluştuğunda, ağlarım

Genç bir sonbahar gibi titriyor ellerim
Soğuğumda çırpınıyor bir türkünün ezgisi
Kaç mısrayı kefenleyip gömdüm toprağa
Ne ağıtlar içtim, feleğin kan kokan bardağından
Yakamozların gölgesinde uyuttum sesimi
Geceleri, yağmur kokan hasretlerde yandım
Ve zincirlerde kan içinde bilekler gördüm
Kirpiklerim her buluştuğunda, ağlarım

Akşamları tuza banarım, yüreğimin yaralarını
Okşarım, yeni filiz vermiş, bir şiirin mısralarini
Dudaklarımın çatlağına, karanfil yaprağı basarım
Çok uzak kaldı, yarin saçlarında titreyen çağlarım
Şimdi yorgun adımlarımda, arsızca koşuyor yıllar
Bir çığlık çarpar yüzüme, bir yildiz kaydığında
Ruhumu çarmıha gerer, zindanda yanan yürekler
Kirpiklerim her buluştuğunda, ağlarım

Tutuşur cebimde, biriktirdiğim uykularım
Gökyüzünden küçük bir özgürlük çalarım
Uçurtma olurum, yürekli bir çocuğun ellerinde
Belki uçarım biraz, hayallerimin parmak uçlarında
Uçarım, ipim tellere takılana, kopana kadar
Adresi unutulmuş mektuplar gibi sahipsizim
Satırlarda esir kalmış, noktasız virgülsüz cümlelerim
Kirpiklerim her buluştuğunda ağlarım

beşir çitak