Zamane insanlığının insanlık anlayışı hep böyle ne yazık ki.. Zira sosyal medyada yazılan yazılara, şiirlere bakarsak herkes öyle dürüst, ahlaklı ve karakterli ki…
Peki gerçek hayatta neden bir tane bulamıyoruz o halde.
Bizi komşumuzdan, komşumuzu bizden sorsunlar bakalım. Nasıl bir analiz çıkacak ortaya?
Ya da komşumuz hakkında fikir yürütecek kadar tanıyor muyuz onları?
Tanımıyorsak suç yalnızca komşumuzun yozlaşmış olmasından mı?
Yoksa biz de yozlaşmış olabilir miyiz?
Çoğumuzun evinde aile iletişimi çökmüş, baba evlada, evlat anaya tahammül edemez hale gelmişken, sosyal medyadaki genç yaşlı kibarlığımıza, seviyeli iletişimlerimize ne demeli?
Acaba hepten iki yüzlü, üç yüzlü, beş yüzlü hale mi geldik?
Sorsalar Müslümanız ama vicdanımızda ne kadar Müslüman gibi yaşıyoruz tartışılır.
Herkesi bilemem ama ben kendi adıma bu soruyu sorarsam mahçup olduğumu hissediyorum. Çünkü o kadar çok eksiğimiz var ki…
Üstelik Allah’a şükür kendimizi kaybedecek kadar özümüzden uzaklaşmadığımız halde…
Şiiriniz sorgulatıyor insanı.
Evet çok doğru tespitlerdi değerli Murat Bey kardeşim. Yüreğinize sağlık efendim

Tebrikler hocam yüreğiniz dert görmesin kaleminiz anlam dolu dörtlükler nicelerine inşallah
Sonsuz saygılarımla
Hayırlı sabahlar hayırlı cumalar dilerim