BİZİM EMEKLİ YILI!
BİZİM EMEKLİ YILI!
Hiç dolmadı boşları, dolusu hiç almadı Benim beynimi içti, bizim emekli yılı! Tasarruf edilenden, bize bir şey kalmadı Bizi ikiye biçti, bizim emekli yılı! Aşınmayı seyrettik, faili önlemedik Dahası var dediler, onu da dinlemedik Ne ara gelip gitti, hiçbir şey anlamadık Rüzgârlar gibi geçti, bizim emekli yılı! Bu yıl sizin dediler, bir anlam veremedim Sene sonu geldi de, yüzünü göremedim Sahipliğin sırrına, bir türlü eremedim Acep nereye kaçtı, bizim emekli yılı! Sahillerde gezenler, şezlonklu ve hamaklı Garsonları dört döner, etrafında yamaklı Emeklinin hâlini, anlamaz ki yemekli Belki buradan göçtü, bizim emekli yılı! Eceli gelen insan, sessiz sedasız ölsün Yazı mı tura mıdır, anlayan beri gelsin Hakk divana gidince, daha iyi yer bulsun Şanslı olanı seçti, bizim emekli yılı! Murat Kahraman Murâdî 30.12.2024/İst. (Erenler Demi) DOST KALEMLER: Emeklinin dertleri hiçbir zaman dinmedi Reva görülen hayat içimize sinmedi Zaten hep havalarda hiç aşağı inmedi Yere konmadan uçtu, bizim emekli yılı! ____ Şükrü Atay (Türkmenoğlu) |
Şiirde belirtilen emekli yılında bir emekli olarak hiçbir şeyinden faydalanamadım. Zaten faydalanılacak ne vardı onu da bilmiyorum. En acı olanın 4-5 yerden maaş alanların asgari ücret ve emekli maaşlarını belirlemeleri olsa gerek.
Saygılarımla.