NASIL İNSAN OLMALI!

Rahmân’ın eseri topraktan gelmiş
Yaşar iken toprak olmalı insan!
O ol demiş hemân, kul oluvermiş
Yaşar iken karar kılmalı insan!

Kâinat hep ayağına serilmiş
İnsanlık nimeti O’na verilmiş
Bütün mahlûkâttan üstün görülmüş
Yaşarken Rabbini bilmeli insan!

Adalet elinde terazi olsun
Sünneti, vacibi, çok farzı olsun
Yaptığı işlerden Hakk razı olsun
Yaşarken rızada kalmalı insan!

Daima dosdoğru olmalı sözü
Hakikatten yana dönmeli gözü
Görenlere güven vermeli yüzü
Yaşar iken içten gülmeli insan!

Mazluma her zaman olmalı penah
Olmasın içinden kimseye cinnâh
Gizli açık olur her kulda günah
Yaşar iken cürmü silmeli insan!

Şüphesiz evvelâ Yüce Allah’a
Gönlü dolu olsun sınırsız vaha
İslâm gibi nimet bulunmaz sehâ
Yaşarken muhabbet dolmalı insan!

Rabbimiz bu dünya imtihan diyor
Kazanalım diye yardım ediyor
Kimseye kalmıyor, gelen gidiyor
Yaşar iken ibret almalı insan!

Şeytanlık insana kurulmuş tuzak
Kayıyor düşenler, altında kızak
Sâlim kalmak için batıldan uzak
Yaşar iken kılıç çalmalı insan!

Azrail gelip de dilin tutmadan
Sekerât hastası hapı yutmadan
Sayılı gün ömür geçip gitmeden
Yaşarken kendine gelmeli insan!

Bedelini öder yolundan şaşsa
Mahvolur bilerek haddini aşsa
Farkında olmadan günaha düşse
Yaşarken saçını yolmalı insan!

Eksik mi olurmuş mazlumda çile
Zayıf düşse çiğner kardeşi bile
Nizâa düşerse dostları ile
Yaşarken arayı bulmalı insan!

Birlik olunmalı denmiş elbette
İnsana muhabbet olsun sadette
Nâçar kalmamalı hîn’u hâcette
Yaşarken tevhidi salmalı insan!

Murat Kahraman Murâdî/İst.
23.12.2024/İst.
(Erenler Demi)