Her Akşam Ansızın Bir Hüzün Çöker
Her akşam ansızın bir hüzün çöker
Bilirim ömürden gidiyor o an Bir bilinmez girdap içine çeker Durmadan ağını örüyor zaman İki mevsimim var kış ve sonbahar Yıllar yılı bana yasaktır bahar Kimin ellerinde kayıp anahtar Çileli hayatım kimden armağan Gün batmak üzere yaklaştı akşam Yüreğe bir efkâr ruha çöktü gam En deli dalgalar susar birazdan Bedeni bırakıp gidecektir can İbrahim Taşdemir |