HuşuHatırladım Ay dolun zamanlardı bir hastanenin kendisiydiim bır kaç çığlık arasında ilk ağlayışları kahkahalara boğulurken yeni savaşçıların sesi içine hapsedilip öyle uğurlanıyordu yorgun olanları kesilmeyen ambulans sesleri arasında çaresizliği gösteriyordu yaşam ünitem bir aşağı bir yukarı telaş içindeyken duygularım değişmeyen bir sendin işte değişmeyip hep önceliği olan bedenimde yangından kurtarılacaklar arasında tekrar tekrar ismin kazınıyordu her yere hatırladım yetişilmemiş otobüsler kaçırılan uçaklar geç kalınmış toplantılar gibi hep acelesi vardı gözlerinin belki de bu yüzden müdahalesi hiç bitmiyordu kalbimin hatırladım hatırladım ve şimdi anladım niye dışına atılıyor hem şehrin olup hem olmayan abideleri onca karmaşıklıklar onca kalabalıklar onca yaşam ve ölümün yer değiştirmesi …. bir hastanenin kendisiyim yine sadece Sen branşında hizmet veriyor kalbim onca karmaşıklık onca kalabalık onca telaş arasında sesi kesik harflerimin duyabilene aşk ola görebilene aşk ola bir şehir hastanesiyim hem seninim hem değilim kaç kere kaç yere taşısan da ben hep yıkım kararı bekliyorum… … .. . …. |