mergenÖzledim diyordu o şarkı ama ben söylemiyordum bir kuş havalanıyordu mısralar arasından ağaçlar gövdelerini savuruyordu gözlerine asılı kalmıştı düşmeye meydan okuyan yaprakları bir geyik uzaklarda avlanmayı bekliyordu sanırsam çok soğuktu hava ceketimin titremesini çiçekler rüzgarla karıştırıyordu özledim diyordu o şarkı çok özledim diyordu ama ben söylemiyordum bulutlar maviliğini terk ediyordu gök yere eğilerek selam veriyor dağlar peşi sıra koşuyordu bir çığlık bir damla gözyaşının koluna girmiş yana yakıla sahibini arıyordu özledim diyordu o şarkı parklarda çocuklar kaygısız kayıyor gülen gözlerinin arasından her nota bir uçuruma düşüyordu ama ben söylemiyordum parmaklarım dişlerimin arasında derisini yüzerken dalga seslerinden sıyrılıp gürültüsü sahili tutmuş kalbimin kumlar kıyılara adını yazıyordu Özledim diyordu o şarkı buğday tarlalarından kokun yayılıyordu ağlara tutunmuş balıklar gemicilerin arasından can hıraş avuçlarını arıyordu özledim diyordu o şarkı rüzgarlarla köy kasaba demeden ordan oraya taşınıyor her gördüğüne seni anlatıyordu özledim diyordu o şarkı biliyordum ama ben hiç söylemiyordum … .. . |
*** MERGEN *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşım, içtenlikle KUTLUYORUM...