Sana mektuplarım sana özlemlerim
Sana hasretim hep yazdığım
Siyah gülüm
Gözlerim hayran bakar
Sen sandığım gözlere...

Yağmurlar
Hüzünlendiriyor beni
Akşam dönüşlerini düşünüyorum gurbetin
Hep koşulu, hep telaşlı
Beklemek telefon kulübeleri önünde
Acaba duyar mıyım
Bu gün de Vatanımın sesini
Diye

Sonra gurbet akşamlarının içli şarkısı
Tutup alnımı pencereye dayıyorum
Uğultulu ıslıklar, karlı geceler
Hasret kaldığım sabahlar
Ve içimde kurumaya yüz tutmuş
Defter sayfasında kurumuş çiçekler gibi
Hatıraların ağlayışı
Yokluğunda bir güne daha işte
Günaydın diyorum

Kuşlar pencereleri dövüyor
Yağmur bekliyor kurumuş toprak
İçimde bir ses
Bir sızı kesiksiz
Bilmezdim ayrılığının güç olduğunu
Resimlerine takılıyorum
Gözlerinde ayrılıkların yağmuru
Yetim çocuklar gibi bakışın
Kalemimle yapayalnızım
Boynu bükük şiirlerimin
Dilim varmaz söylemeye
O sorduğun kimsenin yokluğunu
Suskun ağıtsı yüreğim
Yeter artık !
Bitiyor
Özleminle kavrulan gözlerim

Yıkmamıştı hiç bir şey beni
Yıkar sa ayrılığın yıkar
Bir de kahredişim akşamlara
Pembe düşler kurmuştum
Dururdu yeşil dallarda
Tomurcuk umutlarım
Kalem düşmedi ellerimden
Bıkmadım usanmadım
Yokluğuna yazdım, ayrılığına
Gelişine de yazacağım
Bir ömür boyu... gözlerine de

Şimdi çaresizliğim vuruyorsa beni
Taşlara, yaşlara, Sonbahar’ lara
Dirilişi de var bu gidişin
Gelişi de var, bitişi ayrılıkların
Aklımda hep sen... sesin kulağımda
Bir şarkı inlerken uzakta işte
Bir rüzgar seslenirken karanlıklardan
Damla damla hasretin
Süzülürken yanaklarımdan
Hiç çıkmamıştın ki aklımdan
Parmaklarım uyuşuyor bak yazmaktan
Yazacak yine de usanmadan

Aynalar bile tanımadılar beni
Gidişinle sislendi bakışlar
Yapraklar dallarını unuttular
Çöl şarkısı söyledi kuşlar
Dinmedi yüreğimin uykusuz hali
Kurumadı kirpiklerimde yaşlarım
Dost bildiklerim terketti bir bir
Çılgın bir diş ağrısına döndü geceler
Tüm umutlarımı alıp götürdü uzaklığın
Tavşan kanı çaylarda seni yudumladım
İçimin buz tutan sokaklarını
Isıtmak için inan
Oysa gittin ya böyle ansızın
Tüm yalnızlığı bana bıraktın

Bıktı yağmurlarımdan
Dost bildiğim akşamlarım
Terkettiler beni bir bir
Gün batımı- gün doğumu
Işıklarım...O pembe mor
Sevdiğim ufuktaki renklerim
Yalnız ve simsiyah gecelerim
Seni yazmakla geçiyor
Hayallerim seninle dolu

Sen gelince mevsimlerin
Pembe bir düş olacak
Acılar kederler son bulacak
Sen gelince ; inanılmaz
Hasret çiçeklerim
Gök kuşakları rengine boyanacak

Günay Koçak

27. / 7. / 2023