NEREDEN BİLEBİLİRDİM KIZIM!
Hiç aklıma gelmedi!
Bir gün kaderin rüzgarına kapılıp, uçup gideceğini... Bakışlarımdan! Tavırlarından! Bilmedim! Anlayamadım! Arkandan duygulanıp, ağlayacağımı! Kelimelerin aciz kalip... Kadere boyun bükeceğini... Nereden bile bilirdim kızım! Seni, şarkılarda, şiirlerde arayacağı mı? Kalemle, kağıtla dertleşeceği mi? Gidişin de... İlk kalbim de, gönlüm de... Hasretin var kızım! Şimdi okuğum şiirlerim de! Her aklıma gelişin de! Kızım sen benim yüzümdeki gülümsemem! Dilimdeki iki hecelik sözümsün! Sen benim canım! Kalbimin içi! Elim, ayağım! İki gözüm! Prensesim! Sen benim! Dağlar kadar büyük özlemimsin! Sen benim! Canım, kanım, biricik kızımsın! Seni ne kadar çok sevdiğimi bilesin! Dinçer Dayı |