SABAHLAR OLA
SABAHLAR OLA
Az cefalar çekmedik yaşarken hayatta Gecenin karanlığında düşerdik yollara Bazen tarla da gecelerdik harmanda Güneş doğardı üstümüze sabahlar ola. Bir türkü tutturup giderdik erkenden kıra Gece karanlığında mahmur çıkardık yola Arılar bile derin uykuda konmazken güle Uğurlanırdık nadas etmeye bereket ola. Hem Cennet hem de Cehennem burada Nice zorluklar çekilir yaşanırken serde Birer rüya gibi gelirde ömür geçerde Yaşam son sınıra geldiğinde dualar ola. Sevdik çok acılar gördük güzel günlerde Ömürler tükettik sevgililer dostlar nerde Hepsi hayal olup gittiler anılarda kaldı Sararıp döküldük dalımızdan gazeller ola. Durmuş Karabağlı |