DUYGU SELİAcıların okları vururken kalbimi En ağır hasarları almış yüreğim Enkazlar altında kalmış bedenim Duygularım zemheri ayazlarında Düşüncelerim buz tutmuşcasına Hayatın bütün yüklerine inat Taşıyorum demeye utanıyorum. Gördüğünü algılayamıyor aklım Sorunlara çare bulamıyor fikrim Dualarla ayakta dururken zikrim Kulak bütün seslere duyarsızdır Dilim hali arz etmekten azadedir Aldığım tüm darbelere inat Şaşıyorum demeye utanıyorum. Takvimin yaprakları düşmez olmuş Takılı kalan saatin akrebi, yelkovanı Mevsimler hep zemheri ayazlarında Beyhude beklenirken nice baharlar Yıkıntıda gecelere doğarken güneş Yeniden yeşerecek umutlara inat Üşüyorum demeye utanıyorum. Her gidenin hüzün dolu hikayeleri Her canın geleceğe hayalleri vardı Babaydı, eşti, evlattı hatta torundu Yaşını,konumunu dikkate almadan Ayırt etmiyordu afet denilen cellat Yaşanası güzel günlere inat Yaşıyorum demeye utanıyorum. A. Kadir YALDIZKAYA |