Kara çalı....
Gözüm yağıyor burnumdan
Nereye kayarsa söğüt ağaçları Oraya tünemiş pis kokulu suratlarla Neyim varsa Allah’tan Huzurda ramak kala bir güneşi hoştur Allah’ı sayıklamak En içten duygularla Neyim varsa Allah’tan Bir yol var biliyorum Bir surat eksik ben de ama Paramparça olmuşsa Sırattan kalan Neyim gözyaşı ben anlamıyorum Halım suratımdan belli mi? Kalbi paramparça olmuş biri için Halim halimden sorulur Neyi yalnız sefilliğimin Son şarkım bu olsun Esarettir gün ışığına dikilmiş Karlı dağlar ötesinde Bir burnum uzamıyor ki Karlı dağlar ötesinde Seni anmak suç ise Gözlerim sen de kalsın Nasılsın ey yalnızlık? Normal miyim ben size Pestilimi çıkartsanız sesim çıkmaz Normal miyim yani Nereye varsam sen çıkıyorsun önüme Günyüzü görmemiş çiçeğe Bedduam var Huzurlu bir duayla Sana karşı duygularım Allah’ım Nereye varır yolum Nereye acır bana Sanki ölmüşüm de bulmuşum kendimi Gönlüm huzurdayken nereyi düşünürüm Varsın Allah beni Vursun tokatlasın Gönlüm dara girdiğinde ne yaparım Hoşum Allah’tan Yarım değilsin ki anlayasın beni Beni vazgeçtiklerimle sınayan Dağılsın toprak Törpülensin hayat Daha vazgeçtiklerime el ısmarladık demeden Yarim olur musun ey Allah Sana sönük dualarım olsun Sana kağıt helva dermek isterdim Bana son gün ışığı olmadıktan sonra Nasibim Allah’tan geçer Son sigaram öten horozlarla Nasibim Allah’tan geçer ama Son santim Son sigara Gezgin imgeler.... |