İçimde bir şehir ölüyor anne
Dört yandan kuşatılmış, kurşun yağıyor üstüne
Ölmüş annesinin göğsünü emiyor bir bebek
Kardeşinin yaralı göğsünde, mühür olmuş elleri
Çaresiz, eli kolu başlanmış bir şehir
Kan kusturulmuş bir millet, üstelik dili yasak
Ve güneşi söndürülmüş bir sabah

İçimde bir şehir ölüyor anne
Kundakalnıyor uykularım, her yer mahşer yeri
Ölü canlar dökülüyor gözlerimden
Hiç bilmediğim tanımadığım kardeşlerim ölüyor
Ölende bendendir, öldürende benden
Ve tanrı bile utanır, zalime üflediği ruhtan
Lanet dökülür gökten, kan yağar bulutlardan

İçimde bir şehir ölüyor anne
Önce ışıkları söndü gecekondu evlerin
Ve bir ateş fırtınası sardı her yeri
Örüklü saçlar kan içinde, basma fistan paramparça
Yerden toplanan evlatlar, avucunda kanlı şeker
Hiç bir savaş, hiç bir zaman barış doğurmaz
İçimde bitmeyen katliamlar var anne

Beşir Çitak